ZO-Aziereis Fieke en Rob

31-10-2017
Na prima reis (Schiphol - Londen - Muscat - Bangkok - Chiang Mai met Oman Air resp. Thai Smile luchtvaartmaatschappij) aankomst in Tapae Place Hotel (met de bus vanaf het vliegveld), goed uitgerust en direct de stad in en bij twee kraampjes genoten van heerlijke Pad Thai en kipsaté (Pad Thai betekent ‘gebakken noodles’, en dit is hét gerecht van Thailand). Vervolgens nog wat verder de stad in.

01-11-2017
Vandaag een rustige dag om aan de zes uur tijdsverschil te wennen.  Laat ontbijt, vervolgens op schoenenjacht , oude zijdeverkoper bezocht, via de bloemenmarkt naar de overkant van het water waar wij in een ontspannen sfeer de lunch hebben genuttigd. Terug in het hotel even wat zaken geordend en vervolgens richting oude stad na eerst een Pad Tai bij onze vertrouwde kraam.

01-11-2017
Feest in Chiang Mai.
Vanmorgen uitgebreid ontbeten en via internet op verkenningstocht in Chiang Rai. Toilet in douche zal gerepareerd worden. Na enige overweging geen cursus massage of olifanten resp tijgertocht gemaakt, maar dicht bij huis gebleven: het centrum van CM verder onveilig gemaakt.
Na de Wat Prha Luang.(p.418) , het zeer oude Wat Phra Singh met schitterende fresco’s. Gevonden na een informatief gesprek met een goed kennis van Ursula de Kat. Hij vertelde iets over de geschiedenis en tevens de foto van de huidige koning. Deze enige troonopvolger,  hij heeft alleen nog een zus, diens afbeelding zou drie maanden na de dood van zijn vader in alle openbare gelegenheden hangen. Aangekomen bij de bewuste tempel. Hier werd Rob niet beloond voor zijn elegante uitwijking voor drie studentes, die hem een interview wilden afnemen.
Vervolgens terug via de papiermaker ( hoed) naar het Lana museum, alwaar de nodige drukte te bespeuren viel rondom het Yi Peng / Loi Krathong. Een paar honderd jonge meisjes in traditionele klederdracht voerden na zeker een uur wachten, een reidans uit. In iedere hand hielden zij op sierlijke wijze een brandende kaars vast en bewogen op de muziek ingetogen volgens de voorschriften.
 
Opmerkelijk was het spel tussen toeschouwers en politie. Deze laatste trachtte met  behulp van politiefluit en luid roepend: Am Solly”, de menigte terug te dringen. Zodra zij echter hun hielen lichtten rende  de ze menigte weer enkele meters naar voren om de beste plaats te bemachtigen. Gelukkig had het gezag zeker een uur de tijd om haar doel te bereiken. Intussen trachtte een professionele Zuid-Koreaanse fotograaf van huwelijksreportages onze nieuwe camera in zijn oude rode glorie te herstellen. Volgens hem is het kenmerk van Sony een warme oranje gloed. Deze kan later gecorrigeerd op de computer…..teruglopen genieten we op het plein van een Thaise openingsdans voor het feest.( Foto en film). Het vermelden waard is de waardering voor onze uitmonstering: naast ons in de menigte , opperde een belg dat mijn mooie bloes wel opviel. Samen met de ruitbloes van Rob zouden we zeker op TV te zien zijn  als we zo vooraan stonden….
Uitgeput togen wij naar een restaurant in de buurt van ons hotel. Het werd restaurant “Bij Mama". Zeker tien minuten lopen en dat was het meer dan waard.

02-11-2017

Feest in Chiang Mai. Vanmorgen uitgebreid ontbeten en via internet op verkenningstocht in Chiang Rai. Toilet in douche zal gerepareerd worden. Na enige overweging geen cursus massage of olifanten resp tijgertocht gemaakt, maar dicht bij huis gebleven: het centrum van CM verder onveilig gemaakt. Na de Wat Prha Luang.(p.418) , het zeer oude Wat Phra Singh met schitterende fresco’s. Gevonden na een informatief gesprek met een goed kennis van Ursula de Kat. Hij vertelde iets over de geschiedenis en tevens de foto van de huidige koning. Deze enige troonopvolger, hij heeft alleen nog een zus, diens afbeelding zou drie maanden na de dood van zijn vader in alle openbare gelegenheden hangen. Aangekomen bij de bewuste tempel. Hier werd Rob niet beloond voor zijn elegante uitwijking voor drie studentes, die hem een interview wilden afnemen. Vervolgens terug via de papiermaker ( hoed) naar het Lana museum, alwaar de nodige drukte te bespeuren viel rondom het Yi Peng / Loi Krathong. Een paar honderd jonge meisjes in traditionele klederdracht voerden na zeker een uur wachten, een reidans uit. In iedere hand hielden zij op sierlijke wijze een brandende kaars vast en bewogen op de muziek ingetogen volgens de voorschriften. Opmerkelijk was het spel tussen toeschouwers en politie. Deze laatste trachtte met behulp van politiefluit en luid roepend: Am Solly”, de menigte terug te dringen. Zodra zij echter hun hielen lichtten rende de ze menigte weer enkele meters naar voren om de beste plaats te bemachtigen. Gelukkig had het gezag zeker een uur de tijd om haar doel te bereiken. Intussen trachtte een professionele Zuid-Koreaanse fotograaf van huwelijksreportages onze nieuwe camera in zijn oude rode glorie te herstellen. Volgens hem is het kenmerk van Sony een warme oranje gloed. Deze kan later gecorrigeerd op de computer…..teruglopen genieten we op het plein van een Thaise openingsdans voor het feest.( Foto en film). Het vermelden waard is de waardering voor onze uitmonstering: naast ons in de menigte , opperde een belg dat mijn mooie bloes wel opviel. Samen met de ruitbloes van Rob zouden we zeker op TV te zien zijn als we zo vooraan stonden…. Uitgeput togen wij naar een restaurant in de buurt van ons hotel. Het werd restaurant “Bij Mama". Zeker tien minuten lopen en dat was het meer dan waard.

03-11-2017

‘s Morgens om 8 uur opgestaan, en na het ontbijt (prima) op de laptop gezocht naar ons volgende hotel in Chiang Rai. Uiteindelijk viel de keus op ‘Ann Guest House’, ca 16 euro/nacht. De boeking ging niet helemaal goed: Rob had per ongeluk gereserveerd voor de nacht van zaterdag op zondag. Om geen risico te lopen heeft hij toen hetzelfde hotel in een 2e boeking voor de komende nacht ook geboekt (bij aankomst in het hotel ’s middags bleek dat we de 1e boeking konden annuleren). Vervolgens met een ‘taxi’ naar het busstation. Kaartjes gekocht, nog wat water en chips ingeslagen bij de nabijgelegen supermarkt en om 10:30 vertrokken. Fieke verwisselde na enkele minuten rijden al van plaats en nam na goedkeuring van de chauffeur plaats op de bijrijder stoel. Omdat we deze route 3 jaar geleden ook hadden afgelegd herkenden we tijdens de reis diverse bezienswaardigheden: de spuitende warmwaterbron, de witte tempel en natuurlijk de prachtige natuur. Om half twee kwamen we aan in Chiang Rai, althans dat stond op het bord van het busstation. Rob direct naar buiten om de koffers uit het laadruim te pakken maar toen bleek dat het eindstation van Chang Rai (waar we moesten zijn) pas een halte verder was. Dus Rob gauw met de pakkelage op de bijrijdersstoel waarna we na ca 10 minuten arriveerden. Direct aan een ongeletterde toek-toek gevraagd of hij het adres kende, een bevriende geletterde reactie: vlakbij, loop maar. Helaas stuurde deze vriend ons precies de verkeerde kant op. Na ca 500 lopen en vragen kregen we de juiste route door bij een reisbureautje. Een aardige Amerikaan die al een jaar in deze omgeving vertoefde (wel 3 keer naar Laos omdat zijn visum was verlopen) vertelde ons dat hij Chiang Rai heel erg waardeerde: klein en toch 100% Thais. Daarna adviseerde hij ons om als volgende verblijfplaat Hostel ‘Baan Mai Kradan’ te nemen, gloednieuw en niet duur. Vanwege de pijnlijke voeten van Fieke (liep op de ‘Meindls’ zijn we daarna zsm naar het hotel gelopen. Navraag over de ligging van het hotel leverde tot 3x toe een ontkenning op: men had geen idee waar en wat. Was goed voor ons vertrouwen in de kwaliteiten van dit hotel. Uiteindelijk door een paar omstanders via de achterdeur naar binnen gegaan. Sober maar voldoende. Fieke voelde zich niet erg lekker en was inmiddels behoorlijk verkouden. Dat bleek later in het Italiaanse restaurant nog erger te worden: de tomatensoep werd halverwege doorgeschoven naar Rob en de pastaschotel met garnalen bleef nagenoeg onaangeroerd (de garnalen werden eveneens door Rob geconsumeerd naast de piza Napoli). Het geplande bezoek aan het Loy Krathong festival (tewaterlating lampionnen) hebben we om die reden maar niet gedaan. Terug in het hotel kroop Fieke direct onder de wol en heeft Rob nog ca 2 uur in de gemeenschappelijke ruimte zitten lezen.